Afgelopen November heb ik de Zevenheuvelenloop gelopen. Daarna heb ik echt rust genomen.
De hardloopschoenen even niet aangeraakt.
Wel ben ik op zondag blijven zwemmen.
Deze rustpreiode heeft wel goed gedaan. Begon er vorige week weer naar uit te kijken om te gaan lopen.
En dus vorige week zondag voor het eerst weer de hardloopschoenen aangedaan en op Het Lint in Leidscherijn een rondje van 11 kilometer gelopen.
Was weer lekker en tempo was heerlijk ontspannen.
Ik was in de afgelopen weken ook eens gaan nadenken over mijn Trailschoenen, ook met het oog op de Marathon du Mont Blanc op 1 juli.
Sinds april loop ik Salomon CrossMax Guidance. Deze lopen erg lekker, maar als de afstanden langer werden kreeg ik last van mijn rechtervoet. Of aan de achterkant bij de hak een schuurplek, maar als ik de veters strakker deed dan een pijnlijke plek boven op mijn voet.
Kreeg het niet voor elkaar om de CrossMax goed af te stellen voor mijn rechtvoet en dan ga je toch nadenken.
Je moet wel met plezier hardloopschoenen aan doen en moeten je niet beperken vooral niet als de afstanden groter worden.
Voor de Salomon CrossMax liep ik op de Asics Trabuco, mede omdat deze heel erg in de lijn was van Asics Gel Kayano lag, waar ik haal heel erg lang op loop.
Daarom heb ik besloten om toch weer terug te gaan naar de Asics Trabuco voor mijn trailschoenen.
Eerst even nagevraagd bij Marc van Dijk van Trialrunshop, maar hij kon pas half januari leveren. Daarna contact gezocht met PKRun in Dodewaard en die hadden mijn maat van de Asics Trabuco nog op voorraad. Dinsdag besteld en woensdag in huis, top service.
Gisteren had ik met Herwin een afspraak staan om het bos rond Hattem onveilig te maken. Ideaal dus om mijn nieuwe trailschoenen in te lopen.
We zouden de MTB route doen die in de buurt van Hattem in de bossen ligt. Dus bij carpoolplek auto geparkeerd en de laatste druppels af gewacht en toen rugzak op, Garmin in sync met satelieten en go.
We hebben erg veel geluk gehad met het weer, geen enkele keer regen onderweg, zelfs best wel wat zon.
Af en toe was het springen en modder ontwijken, want nat was het wel in het bos.
Maar het was wel weer heerlijk om zo samen onderweg te zijn.
Na bijna 22 kilometer waren we weer terug bij de auto, moe maar voldaan.
En de Trabuco’s, die liepen als vanouds, geen rare schuurplekken of ander ongemak. Alleen dat mijn voeten weer moeten wennen aan de afstand na de afgelopen rustperiode.
Dit gevoel vast houden en naar de Asselronde van Apeldoorn toewerken op zondag 5 februari.
Maar wel zoveel mogelijk off road al het kan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten