Afgelopen zondag heb ik dan toch de Amsterdam Marathon gelopen. Was het niet van plan, maar toch.
Vooraf
In september, zo ongeveer op de sluitingsdatum van de inschrijving, heb ik besloten om mee te lopen. Mede om Herwin bij te staan in zijn eerste marathon, nadat hij helaas in de Graubunden Marathon heeft moeten uitstappen.
De basis was dus niet helemaal optimaal, maar het idee was om tot 30 kilometer te gaan en daar uit te stappen.
Tijdens
De dag begon redelijk vroeg om te beginnen met een stevig ontbijt. Hardlooprugzak was gevuld met eten en drinken. Tevens wat warme spullen, voor bij de 30 kilometer. Daarna op weg naar Amsterdam. Het was koud, maar wel heel erg mooi weer. Het was een enorme drukte bij het Olympisch stadion. Overal in de rij staan, bij de kledingdepot, om het stadion in te komen, om in het startvak te komen. De ambiance was wel erg gaaf, zo met zijn allen.
Om 9.30 het startschot, en redelijk snel daarna konden wij ook gaan lopen. Dat was goed geregeld, stadion uit en op weg naar het Vondelpark. De eerste kilometers een beetje op bedrijfstemperatuur komen, en kijken hoe mijn knie het bevalt. Toch nog steeds een zorg. Nadat we weer langs het stadion gelopen zijn gaan we op weg naar Oudekerk aan de Amstel. Lekker ging het nog niet, knie was gevoelig, heb een paar kilometer lopen denken om uit te stappen.
Langs de Amstel begon het allemaal wat prettiger te voelen. Na het keerpunt in Oudekerk bij de 20 kilometer kwam ik in gesprek met een medeloper, die iets later ingestapt was, om de rest van de marathon als training te lopen. Gaat namelijk over 3 weken de New York Marathon lopen. Het was een lekkker tempo, zo rond de 10 kilometer per uur. En zo kwamen we bijna ongemerkt bij de 30 kilometer aan, en zijn we lekker doorgelopen. Voelde tot dan nog best goed.
Helaas voelde het bij 34 kilometer iets minder lekker, met dank aan een oneffen straat of tramrails. In mijn linker kuit schoot de kramp en mijn rechter kuit wilde volgen. Daarom ben ik verder gaan wandelen.
Bij kilometer 37 ben ik even bij de EHBO binnen gelopen, daar heeft de EHBO-er mijn kuiten wat ontspanning gegeven. Daarna ben ik wel door gegaan, maar van hardlopen kwam weinig meer. De finish kwam gelukkig redelijk snel in zicht, daar kwam ik overheen na 4.45 op mijn Garmin. Best tevreden.
Erna
Na de finish voelde ik mij eigenlijk meteen weer goed. Snel mijn kleding opgehaald, en de familie begroet. Erg leuk dat ze naar het stadion zijn gekomen. Herwin heeft zijn eerste marathon gezond en wel volbracht. Gaaf voor hem, eindelijk, is vaak dichtbij geweest. Na wat warms aangetrokken te hebben, wat gedronken en gegeten.
Mijn tweede marathon in 1 jaar, en dat toen het jaar begon we geen plannen hadden voor een marathon. Deze keer merktte ik wel dat de conditie voor de Graubunden Marathon vele malen beter was, meer duurvermogen gedaan ervoor. Deze keer kwam het allemaal een beetje te kort van te voren. Maar goed, toch volbracht.
En nu verder
Maar ik weet wel dat zo’n stads/asfalt marathon niet echt iets is voor mij. Leuk om mee te maken,maar wat masaal allemaal. Geef mij maar een wedstrijd in de bergen en vooral niet te veel asfalt. En dat gaan we ook doen, want het doel voor 2012 wordt de Marathon du Mont Blanc in en om Chamonix. Kijk er nu al naar uit.
Maar eerst even heel erg veel gas terug nemen. Merktte al voor de Amsterdam Marathon dat mijn lichaam moe aan het worden was en kleine pijntjes te kop op begonnen te steken.
De komende tijd hoeft er even niets op hardloopgebied. En dan eind 2011, langzaam maar weer gaan opbouwen. En eens gaan kijken wat we als voorbereiding gaan doen qua wedstrijden/trainingen.
