Herstel na de 31 kilometer in Graubunden gaat goed. Heb al bijna weer zin om hard te lopen.
Morgenavond maar even op de baan meedoen met de loopscholing en daarna lekker uitlopen.
Kijken waar er pijntjes opspelen.
En eens nadenken over het najaar, of er nog een leuke wedstrijd is, die ik wil lopen. In de zomer zoveel mogelijk de asfaltwegen vermijden en dat zal zeker lukken in de Drome.
Ik blijk dit toch veel leuker te vinden. Niet de massale loopevenementen, maar de kleine evenementen en dan het liefts zo min mogelijk asfalt.
Dus als iemand nog een leuk evenement die aan die 2 laatste voorwaarden voldoet, laat maar weten
dinsdag 29 juni 2010
maandag 28 juni 2010
20 Miles van Graubunden: het verslag
Voor de start
Vorig jaar hadden we in Liechtenstein de auto 'beneden' gelaten en waren na de finish op pendelbussen aangewezen. Dit was ons niet goed bevallen.
Daarom hebben we de auto vlak bij de finish in Lenzerheide gezet, daardoor moesten we wel wat vroeger op en stonden we om 7.45 te wachten op de postauto.
Hier was de temperatuur nog een aangename 10 graden.
Maar in Chur bij de start was het al rond de 20 graden. Het beloofd dus een warme dag te worden. Veel de schaduw opzoeken als het kan. En bij alle verzorgingsposten zoveel mogelijk te drinken.
Start in Chur gaat anders dan in Nederland, daar opzwepende muziek en aftellen. Hier juist een laaste stille minuut.
Chur - Churwalden
Na de start dwars door de oude binnenstad van Chur en over weg waar ook de trein naar Arosa rijd. Dus wel oppassen voor de naderende treinen.
De eerste 3 kilometers zijn 'Zwitsers' vlak, loopt dus ligt omhoog.
Daarna is het voorlopig afgelopen met vlakke kilometers. Het gaat meteen flink omhoog.
Net na de 4 kilometer de eerste verzorgingspost, sportdrank en water, daarna gaat het helemaal steil omhoog.
Ik besluit al snel over te gaan in een stevig wandeltempo. Hiermee kan ik de meeste hardlopers bijhouden, die wel proberen te lopen. Ik merk dat ik op deze manier toch enigszins kan herstellen.
Vanaf kilometer 7 wordt de weg minder steil en ga ik weer hardlopen. En kwam ik in gesprek met Jan, een Nederlander die in Chur woont en nu op zijn trainingsparkoers loopt.
Die wist te melden dat we de steilste stukken gehad hebben. Maar dat het na Churwalden ook nog wel even omhoog gaat.
Ondertussen in ook in gesprek gekomen met Bert uit Rijen en Ronald uit Karlsruhe, beide gaan voor de marathon.
Al kletsend kwamen we in Churwalden. Daar was ook de start van de halve marathon afstand. En bereikte wij kilometer 12.
Churwalden - Parpan
Het gaat meteen omhoog, de eerste kilometers nog gematigd, waardoor je nog gewoon kan hardlopen. Later wordt het steiler, waardoor je beter kan gaan wandelen.
Volgens de meeste, ervaren marathonlopers kan je op steile gedeeltes beter stevig door wandelen dan te blijven hardlopen. Lichaam wordt dan minder belast.
Tussen kilometer 17 en 18 bereiken we het hoogste punt van de 20 Miles, Foppa op 1750 meter.
Het gaat nog goed, veel drinken en af en toe een gelletje en bij de verzorgingsposten kan je altijd kiezen uit sportdrank en water en soms ook uit brood, bananen, energierepen ( met en zonder chocolade ) en energiegels.
Van Foppa naar beneden, in het begin best wel steil. Proberen niet te snel, maar wel laten gaan. Niet te veel remmen, vinden de knieen en bovenbenen minder.
Net na 19 kilometer gaan we weer de asfaltweg af en gaan we echt traillopen, over single trails door de bergweides en bossen.
Ik liep in dat deel helemaal alleen, daalde iets sneller als mijn medelopers. Misschien wel dankzij mijn trailschoenen. Op bergpaadjes heb je toch iets meer grip en stabiliteit dan 'gewone' hardloopschoenen.
Na kilometer 21 kwamen we weer op een bredere bergweg en ben rustig door gelopen.
Bert en Ronald haalde mij langzaam weer in, alleen is ook maar alleen.
Vlak voor Parpan begon ik een beetje mijn linkerkuit te voelen, ondanks de compressie tubes.
In Parpan afscheid genomen van Ronald en Bert en ben ik even rustig blijven staan eten drinken bij de verzorgingspost.
Parpan - Valbella
Na even goed gegeten te hebben weer door gelopen. Ik merk dat mijn kuit krampverschijnselen begint te vertonen, dus moet oppassen hoe ik loop.
Die krampsignalen komen waarschijnlijk door het zweten het verlies van allerlei zouten.
Intussen nog een kleine klim gehad, dwars door een mooi bos over een echte trail.
Bij Valbella komen we aan bij de Heidsee en door een veetunnel onder de doorgaande weg naar het meer toe.
Valbella - Lenzerheide
Aangekomen bij het meer op kilometer 27 besluit ik verder te lopen in stevig wandeltempo. Krampsignalen worden sterker en ik wel de finish halen, dit keer.
Halverwege het meer krijg je ook te maken met tegenliggers. Dat zijn de marathonlopers, die na Lenzerheide opweg gaan naar de slotklim naar Piz Scalottas (2322 meter).
Deze top is dit jaar het eindpunt van de marathon. Normaal wordt er gefinished op de Rothorn (2860 meter), maar de lift wordt vervangen.
Na het meer weer onder de weg door en de laatste klim opweg naar Lenzerheide.
Daar nog een klein rondje en op de finish af.
Na 4.03 ben ik binnen. Moe maar voldaan. Lichaam is heel gebleven.
Na de finish
Even gekletst met wat andere lopers. Zag ook Bergloper langslopen, die heeft nog een mooie foto gemaakt van mijn e-office shirt
En in de sporthal onder de douche gestapt. Buiten heb ik gebruik gemaakt van de aangeboden massage. Soms pijnlijk maar wel goed voor de benen.
Ook nog even de pasta gescoord die te krijgen was voor de lopers na de finish. Erg goed.
Tenslotte
Een erg zware loop, veel zwaarder dan de 25 kilometer van vorig jaar in Liechtenstein. Waarschijnlijk ook door de hoge temperaturen, in Lenzerheide op 1500 meter was het 25 graden, toen ik over de finish kwam.
Maar de omgeving en uitzichten vergoede veel. Ook de relaxte manier van de medelopers was gaaf om te zien en mee te maken.
En de organisatie was perfekt geregeld. Verzorgingsposten zeer uitgebreid en de pasta maaltijd na de finish was erg goed verzorgd.
Een loop om terug te komen.
Vorig jaar hadden we in Liechtenstein de auto 'beneden' gelaten en waren na de finish op pendelbussen aangewezen. Dit was ons niet goed bevallen.
Daarom hebben we de auto vlak bij de finish in Lenzerheide gezet, daardoor moesten we wel wat vroeger op en stonden we om 7.45 te wachten op de postauto.
Hier was de temperatuur nog een aangename 10 graden.
Maar in Chur bij de start was het al rond de 20 graden. Het beloofd dus een warme dag te worden. Veel de schaduw opzoeken als het kan. En bij alle verzorgingsposten zoveel mogelijk te drinken.
Start in Chur gaat anders dan in Nederland, daar opzwepende muziek en aftellen. Hier juist een laaste stille minuut.
Chur - Churwalden
Na de start dwars door de oude binnenstad van Chur en over weg waar ook de trein naar Arosa rijd. Dus wel oppassen voor de naderende treinen.
De eerste 3 kilometers zijn 'Zwitsers' vlak, loopt dus ligt omhoog.
Daarna is het voorlopig afgelopen met vlakke kilometers. Het gaat meteen flink omhoog.
Net na de 4 kilometer de eerste verzorgingspost, sportdrank en water, daarna gaat het helemaal steil omhoog.
Ik besluit al snel over te gaan in een stevig wandeltempo. Hiermee kan ik de meeste hardlopers bijhouden, die wel proberen te lopen. Ik merk dat ik op deze manier toch enigszins kan herstellen.
Vanaf kilometer 7 wordt de weg minder steil en ga ik weer hardlopen. En kwam ik in gesprek met Jan, een Nederlander die in Chur woont en nu op zijn trainingsparkoers loopt.
Die wist te melden dat we de steilste stukken gehad hebben. Maar dat het na Churwalden ook nog wel even omhoog gaat.
Ondertussen in ook in gesprek gekomen met Bert uit Rijen en Ronald uit Karlsruhe, beide gaan voor de marathon.
Al kletsend kwamen we in Churwalden. Daar was ook de start van de halve marathon afstand. En bereikte wij kilometer 12.
Churwalden - Parpan
Het gaat meteen omhoog, de eerste kilometers nog gematigd, waardoor je nog gewoon kan hardlopen. Later wordt het steiler, waardoor je beter kan gaan wandelen.
Volgens de meeste, ervaren marathonlopers kan je op steile gedeeltes beter stevig door wandelen dan te blijven hardlopen. Lichaam wordt dan minder belast.
Tussen kilometer 17 en 18 bereiken we het hoogste punt van de 20 Miles, Foppa op 1750 meter.
Het gaat nog goed, veel drinken en af en toe een gelletje en bij de verzorgingsposten kan je altijd kiezen uit sportdrank en water en soms ook uit brood, bananen, energierepen ( met en zonder chocolade ) en energiegels.
Van Foppa naar beneden, in het begin best wel steil. Proberen niet te snel, maar wel laten gaan. Niet te veel remmen, vinden de knieen en bovenbenen minder.
Net na 19 kilometer gaan we weer de asfaltweg af en gaan we echt traillopen, over single trails door de bergweides en bossen.
Ik liep in dat deel helemaal alleen, daalde iets sneller als mijn medelopers. Misschien wel dankzij mijn trailschoenen. Op bergpaadjes heb je toch iets meer grip en stabiliteit dan 'gewone' hardloopschoenen.
Na kilometer 21 kwamen we weer op een bredere bergweg en ben rustig door gelopen.
Bert en Ronald haalde mij langzaam weer in, alleen is ook maar alleen.
Vlak voor Parpan begon ik een beetje mijn linkerkuit te voelen, ondanks de compressie tubes.
In Parpan afscheid genomen van Ronald en Bert en ben ik even rustig blijven staan eten drinken bij de verzorgingspost.
Parpan - Valbella
Na even goed gegeten te hebben weer door gelopen. Ik merk dat mijn kuit krampverschijnselen begint te vertonen, dus moet oppassen hoe ik loop.
Die krampsignalen komen waarschijnlijk door het zweten het verlies van allerlei zouten.
Intussen nog een kleine klim gehad, dwars door een mooi bos over een echte trail.
Bij Valbella komen we aan bij de Heidsee en door een veetunnel onder de doorgaande weg naar het meer toe.
Valbella - Lenzerheide
Aangekomen bij het meer op kilometer 27 besluit ik verder te lopen in stevig wandeltempo. Krampsignalen worden sterker en ik wel de finish halen, dit keer.
Halverwege het meer krijg je ook te maken met tegenliggers. Dat zijn de marathonlopers, die na Lenzerheide opweg gaan naar de slotklim naar Piz Scalottas (2322 meter).
Deze top is dit jaar het eindpunt van de marathon. Normaal wordt er gefinished op de Rothorn (2860 meter), maar de lift wordt vervangen.
Na het meer weer onder de weg door en de laatste klim opweg naar Lenzerheide.
Daar nog een klein rondje en op de finish af.
Na 4.03 ben ik binnen. Moe maar voldaan. Lichaam is heel gebleven.
Na de finish
Even gekletst met wat andere lopers. Zag ook Bergloper langslopen, die heeft nog een mooie foto gemaakt van mijn e-office shirt
En in de sporthal onder de douche gestapt. Buiten heb ik gebruik gemaakt van de aangeboden massage. Soms pijnlijk maar wel goed voor de benen.
Ook nog even de pasta gescoord die te krijgen was voor de lopers na de finish. Erg goed.
Tenslotte
Een erg zware loop, veel zwaarder dan de 25 kilometer van vorig jaar in Liechtenstein. Waarschijnlijk ook door de hoge temperaturen, in Lenzerheide op 1500 meter was het 25 graden, toen ik over de finish kwam.
Maar de omgeving en uitzichten vergoede veel. Ook de relaxte manier van de medelopers was gaaf om te zien en mee te maken.
En de organisatie was perfekt geregeld. Verzorgingsposten zeer uitgebreid en de pasta maaltijd na de finish was erg goed verzorgd.
Een loop om terug te komen.
zondag 27 juni 2010
20 Miles of Graubunden: ik heb hem uitgelopen
Net terug uit Zwitserland.
En ik heb hem uitgelopen. 4 uur over de 31,3 kilometer gedaan.
Best tevreden. Was erg warm, bij finish op 1500 meter was het 24 graden.
Alleen de laatste 5 kilometer had ik last van naderende kramp, dus heel rustig aangedaan.
Volledig verslag volgt nog
En ik heb hem uitgelopen. 4 uur over de 31,3 kilometer gedaan.
Best tevreden. Was erg warm, bij finish op 1500 meter was het 24 graden.
Alleen de laatste 5 kilometer had ik last van naderende kramp, dus heel rustig aangedaan.
Volledig verslag volgt nog
woensdag 23 juni 2010
20 Miles of Graubunden: ik ben er klaar voor
Morgen vertrekken we naar Zwitserland om zaterdag de 20 Miles van Graubunden te lopen.
32 kilometer in de Zwitserse bergen van Chur naar Lenzerheide.
Vrijdag gaan we de startnummers ophalen en al een beetje kijken wat ons zaterdag te wachten staat.
De weersverwachting voor Chur op zaterdag is net zoals in Nederland, warm weer. In Lenzerheide wordt het 20 graden en dat ligt op 1500 meter.
Het wordt dus goed opletten, dat je genoeg drinkt. Wordt alle verzorgingsposten aandoen.
Ik heb er erg veel zin in, en ga lopen om hem uit te lopen en vooral heel veel genieten.
Misschien nog wat foto's maken onderweg. Wie weet.
De spullen zijn gepakt, dus ook de trailschoenen en de compressietubes. Vanavond nog even naar de loopgroep om even met John te praten over zijn ervaringen bij de Veluwezoomtrail en dan op tijd naar bed.
32 kilometer in de Zwitserse bergen van Chur naar Lenzerheide.
Vrijdag gaan we de startnummers ophalen en al een beetje kijken wat ons zaterdag te wachten staat.
De weersverwachting voor Chur op zaterdag is net zoals in Nederland, warm weer. In Lenzerheide wordt het 20 graden en dat ligt op 1500 meter.
Het wordt dus goed opletten, dat je genoeg drinkt. Wordt alle verzorgingsposten aandoen.
Ik heb er erg veel zin in, en ga lopen om hem uit te lopen en vooral heel veel genieten.
Misschien nog wat foto's maken onderweg. Wie weet.
De spullen zijn gepakt, dus ook de trailschoenen en de compressietubes. Vanavond nog even naar de loopgroep om even met John te praten over zijn ervaringen bij de Veluwezoomtrail en dan op tijd naar bed.
zondag 20 juni 2010
Duurloop in Zeeland
Afgelopen weekend was ik met mijn dochter op bezoek bij mijn ouders, die in de buurt van Vlissingen aan het kamperen zijn.
Samen een nachtje geslapen in onze 'wegwerp' tentje van Decathlon.
Was koud en winderig, maar vanochtend toch nog even een rustig duurloopje gedaan in de omgeving.
Eerst door het bos naar Fort Rammekens en daarna buitendijks naar Vlissingen.
Samen een nachtje geslapen in onze 'wegwerp' tentje van Decathlon.
Was koud en winderig, maar vanochtend toch nog even een rustig duurloopje gedaan in de omgeving.
Eerst door het bos naar Fort Rammekens en daarna buitendijks naar Vlissingen.
woensdag 16 juni 2010
De laatste loodjes
Nog anderhalve week en dan is de 20 Miles of Graubunden. De zwaarste trainingen zitten erop. Nu goed herstellen en uit rusten. Wat soms wel lastig is.
Merk dat ik mij moet inhouden om niet iedere dag de hardloopschoenen aan te trekken en ff te gaan lopen.
Is denk ik ook wel een goed teken, maar hertstel en rust is momenteel belangrijker.
Vandaag op de fiets naar e-office, en vanavond op de geluidswal in Leidscherijn even wat 'heuvel' training doen.
En dan nog even langs de alternatieve baantraining van de loopgroep. De atletiekbaan wordt hersteld, dus wordt er uit geweken naar het Strijkviertel. Kijken of John klaar is voor zijn uitdaging aankomende zondag.
Merk dat ik mij moet inhouden om niet iedere dag de hardloopschoenen aan te trekken en ff te gaan lopen.
Is denk ik ook wel een goed teken, maar hertstel en rust is momenteel belangrijker.
Vandaag op de fiets naar e-office, en vanavond op de geluidswal in Leidscherijn even wat 'heuvel' training doen.
En dan nog even langs de alternatieve baantraining van de loopgroep. De atletiekbaan wordt hersteld, dus wordt er uit geweken naar het Strijkviertel. Kijken of John klaar is voor zijn uitdaging aankomende zondag.
maandag 14 juni 2010
Week 23: laatste zware week
Afgelopen week heb ik de belasting nogmaals opgeschroefd, met ondermeer 2 lange duurlopen van rond de 20 kilometer.
Week totaal kwam uit op 51 kilometer, dus dat gaat best wel goed.
De compressie tubes voldoen nog steeds erg goed. Onderbeen spieren en dan met name de kuitspieren herstellen erg snel na een lange duurloop.
En nu vooral rust en herstellen.
Vanochtend nog even een hele rustige herstelloop gedaan. Voelde goed.
Week totaal kwam uit op 51 kilometer, dus dat gaat best wel goed.
De compressie tubes voldoen nog steeds erg goed. Onderbeen spieren en dan met name de kuitspieren herstellen erg snel na een lange duurloop.
En nu vooral rust en herstellen.
Vanochtend nog even een hele rustige herstelloop gedaan. Voelde goed.
maandag 7 juni 2010
Lopen in Keulen
Afgelopen weekend zijn we voor een paar dagen in Keulen geweest. We sliepen in het Hilton. Erg leuk om een keer mee te maken en lag ook lekker centraal, zo'n beetje naast de Dom.
Weer was erg fantastisch, dus hebben we ons goed vermaakt.
Maar er moest natuurlijk ook even gelopen worden. Zondagochtend om 6.45 gestart, in verband de verwachtte warmte.
Langs de rijn naar de Mühlheimer Brücke, daar de rijn over langs de andere oever terug.
Erg leuk om daar te lopen, maar was ook op dit vroege tijdstip al aardig warm.
Kwam uiteindelijk op 12 kilometer, wat genoeg was aangezien afgelopen week een herstelweek was.
Vanochtend een herstelloopje gedaan van bijna 8 kilometer. Deze week weer de belasting opschroeven, met vrijdag en zondag een lange duurloop.
De route van gisteren
Weer was erg fantastisch, dus hebben we ons goed vermaakt.
Maar er moest natuurlijk ook even gelopen worden. Zondagochtend om 6.45 gestart, in verband de verwachtte warmte.
Langs de rijn naar de Mühlheimer Brücke, daar de rijn over langs de andere oever terug.
Erg leuk om daar te lopen, maar was ook op dit vroege tijdstip al aardig warm.
Kwam uiteindelijk op 12 kilometer, wat genoeg was aangezien afgelopen week een herstelweek was.
Vanochtend een herstelloopje gedaan van bijna 8 kilometer. Deze week weer de belasting opschroeven, met vrijdag en zondag een lange duurloop.
De route van gisteren
dinsdag 1 juni 2010
Mud Sweat Trails
Dit is de naam van dé Trailrunning website van Nederland, vroeger te vinden onderwww.mountainrunning.nl
Ik volg deze website al een tijdje, aangezien ik steeds meer merk dat trailrunning meer mijn ding is.
Heerlijk dwalen door gebieden, zonder de eindeloze asfaltwegen. En in Zwitserland natuurlijk de bergen in.
Daarom heb ik de afgelopen paar jaar steeds een bergwedstrijd gelopen in Zwitserland.
Afgelopen maand heb ik 2 routes over de Veluwezoom bij gedrage. En ik zal ook kijken of ik een stuk kan schrijven over onze ervaring tijdens de Graubunden Marathon eind van deze maand.
Ik volg deze website al een tijdje, aangezien ik steeds meer merk dat trailrunning meer mijn ding is.
Heerlijk dwalen door gebieden, zonder de eindeloze asfaltwegen. En in Zwitserland natuurlijk de bergen in.
Daarom heb ik de afgelopen paar jaar steeds een bergwedstrijd gelopen in Zwitserland.
Afgelopen maand heb ik 2 routes over de Veluwezoom bij gedrage. En ik zal ook kijken of ik een stuk kan schrijven over onze ervaring tijdens de Graubunden Marathon eind van deze maand.
Abonneren op:
Posts (Atom)
