Snowtrailrun op de Posbank

Vandaag was ik weer eens in staat om te gaan trailrunnen op de Posbank. Toen ik vanmorgen wakker werd, was ik blij verrast. Er was ‘s nachts minstens 10 cm verse sneeuw gevallen.

Dat werd dus een overheerlijke Snowtrail.

Glibberend de auto geparkeerd bij Gelders Hof en vanaf daar gestart bij een winterszonnetje bij –7 graden, maar zonder wind dus niet echt koud.

Door de bossen langzaam gestegen naar de Lappendeken boven De Steeg. en daarna door naar Koepeltje de Kaap om van het uitzicht te genieten. Vooral de besneeuwde heidevelden waren een gaaf gezicht.

Tussen deze heide gedaald naar de Schietbergse weg en vanaf daar het mountainbike parkoers richting Dieren deels gevolgd.

Terug op de Lappendeken richting de Carolinahoeve en vanaf daar via de Willemsberg en de Carolinaberg terug naar de auto.

Was een gave route, niet heel ver, maar wel 100% genieten.

#trailrunning

Gave video van de Grand Traversee des Alpes

Op MudSweatTrails zag ik een gave video staan van de GTA. Er deed ook een Nederlander mee.

Weer eens een trailrun op de Posbank

Gisteren had ik weer eens de mogelijkheid om op de Posbank te gaan hardlopen. Die heb natuurlijk met beide handen aangegrepen.

Normaal start ik in Dieren, alleen nu ben ik naar het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten in Rheden gereden, om een ander stuk van de ATB route te kunnen lopen.

Het begon al snel te regenen, en niet zo’n klein beetje ook. Daardoor heb ik waarschijnlijk een paaltje gemist. Ik kwam uieindelijk bijna in Rheden uit, aan de kant van Rhederoord.

Daar maar even een stukje langs de weg gelopen om vervolgens weer het bos in te duiken en op gevoel de goede weg weer gevonden. Dit wel na een heerlijk lange klim, moest bij deze klim meteen weer denk aan de Trailclinic van MudSweatTrail, korte pasjes dansend naar boven.

De volgende kliometers gingen door een zeer modderig bos. De trailschoenen kwamen goed van pas, maar wel een paar keer natte sokken gekregen. Nadat ik uiteindelijk het Rozendaalse veld bereikte brak de zon door en kon ik enigszins opdrogen.

Via de Zijpenberg en de Posbank over de hei uiteindelijk terug gelopen  naar de auto. Onderweg kwam ik nog wat wilde paarden en schapen tegen.

Het was ondanks de regen een heerlijke ronde van bijna 15 kilometer. En het bos was schitterend.

Er zit weer wat schot in de afstand, dus de komende weken maar weer de trainingsafstand opvoeren.

Oktober 2010, even gas terug

Oktober is de laatste jaren niet mijn sterkste maand qua gezondheid. Nadat ik  in januari 2008 erg ziek ben geweest van een longabces. Openbaard elke verkoudheid zich wat eerder op die plek.

Daarom heb ik besloten na de 1/2 marathon van de Loenermark gas terug te gaan nemen. Even weer het hardloophoofd weer helder krijgen en het lichaam rust gunnen.

Tot op heden gaat het goed, niet echt zwaar verkouden geworden. En hardlopen alleen als het lekker weer is, niet te veel de regen opzoeken als het niet hoeft.

Toch kom ik deze maand uit op een leuk gemiddelde van 133 kilometer. Niet echt super, maar ook niet echt slecht.

De komende tijd maar weer langzaam de trainingsarbeid weer wat meer opvoeren, kijken hoe het lichaam er op gaat reageren.

En deze winter ook wat meer gaan trailen en beleven, misschien zaterdag al op de Posbank bij Arnhem.

Trendsport: Trailrunning

Via Twitter kwam ik een artikel in het Duitse opinie blad Focus tegen over Trailrunning. Ondanks in het Duits, toch goed te lezen. Ondermeer over de toename van aandacht voor Trailrunning bij de traditionele wintersportoorden in de Alpen.

Lech heeft zelfs een netwerk van trails met een totale lengte van 54 kilometer en goed bewegwijzerd.

Maar ook andere plaatsen zien de Trailrunners als een interessante groep. Ben benieuwd wat het allemaal gaat brengen.

Trail magazine deel 5 is er

Het bekende online Trail magazine deel 5 is uit. Ondanks dat het in Duits is staan er waanzinnige foto's in.

Voor alle oudere uitgaves, zie trail magazines

Loenermarkloop, 21 kilometer genieten

Gisteren hebben we mee gedaan aan de Loenermarkloop. Het weer was echt fantastisch en het parkoers beloofde ook veel.

Na om 13.00 weggeschoten te zijn verlieten we al heel snel het asfalt en vervolgde we onze weg op bospaden. De eerste 2 kilometer was het nogal ‘druk’, doordat we samen met de 10 kilometer waren gestart. Net na de 3 kilometer splitste de 2 afstanden zich en werd het helemaal genieten.

Net voor kilometer 8 stonden opeens mijn ouders langs het parkoers. Dus even gestopt en even gekletst. Daarna ging het meteen serieus omhoog, meteen de tips van MudSweatTails clinic in praktijk gebracht, kleine stapjes en dansend omhoog. Dat ging zeer goed en kwam best wel ontspannen boven integen stelling tot veel deelnemers om mij heen.

Daarna ging het heerlijk glooiend verder. Tempo iets verlaagd en vooral lekker rondgekeken en even gekletst met iemand die al een paar kilometer in mijn nek loopt te hijgen, met veel geluid.

Net na de 10 kilometer een scherpe bocht en 2 kilometer ‘echte’ single trail, echt gaaf.

Bij de tweede verzorgingspost op 12 kilometer kwamen we weer op de MTB route. Deze hebben we in mei al eens gelopen in voorbereiding van de Graubunden 20 miles. Dus ‘bekend’ terrein.

Bovenstaande foto werd gemaakt op 17 kilometer, zoals je ziet is het niet erg druk.

Na 2.02 uur was ik weer terug bij de finish.

Wat een gaaf parkoers, dit smaakt naar meer. Complimenten aan de organisatie, die hebben een perfect parkoers uitgezet. Dit is hoe een wedstrijdparkoers moet zijn ;-)