2011: een mooi loop jaar

Zo aan het eind van het jaar maar even terugblikken op een mooi loop jaar.

Winter

In januari kon ik niet zoveel motivatie vinden om te gaan lopen. Weer was ook niet top. Februari was eigenlijk hetzelfde. Lopen op een laagpitje. Tijdens de vakantie op Lanzarote ging het al wel iets beter. Mede door het heerlijke weer toch een paar keer gelopen.

Maart

Net terug uit Lanzarote hebben Herwin en ik het besluit genomen om ook in 2011 de 20 Miles van Graubunden te gaan lopen. En dan bij de 32 kilometer te gaan kijken hoe de vlag er bij zou staan. Om toch een beetje goed voor de dag te komen, was het zaak om kilometers te gaan maken.

Ik had voor mij zelf besloten om maart en deel van april te gaan gebruiken voor kilometervreten. Lichaam laten wennen aan de belasting van veel en lang lopen. Dit ging goed.

April

Ingeschreven voor de 10 kilometer op 2de paasdag in Utrecht om samen met Dorine te lopen. Was wel langgeleden dat ik zo’n korte afstand had gelopen in wedstrijdverband, maar het parkoers van de halve marathon was dusdanig saai dat ik mij daar niet aan wilde wagen. Op 2 de paasdag wel lopend naar de start gelopen, daarna de 10 kilometer in 52 minuten gelopen en na daarna met kleine omweg weer terug naar huis. Toen stond de teller ook op 21 kilometer.

Mei

De eerste week zijn we met beide gezinnen naar Tjechie geweest, op familie bezoek. Hardloopspullen mee natuurlijk. Daar hebben we bijna elke dag gelopen. Was goed om te ervaren waar je lichaam toe instaat is. En dat je lichaam best veel kan hebben, ondanks dat de vermoeidheid gedurende week aan het toenemen is. Laatste duurloop was zelfs 33 kilometer. Totaal in die week was net geen 100 kilometer. Geslaagde trainingstage dus, zeker als er geen kilometer horizontaal was.

Terug uit Tjechie een klein beetje gas terug genomen. Wel ingeschreven voor de Rheinsteig Extremlauf in Bonn eind mei.

Dus eind mei naar Bonn gereden voor deze wedstrijd. Erg mooie wedstrijd, top georganiseerd en door een fantastisch landschap. En mooie testcase voor de Graubunden. De Rheinsteig Extremlauf is 34 kilometer en gaat over zo’n 7 bergen/heuvels. Steil omhoog en omlaag. Aan het eind had ik een goed idee waar ik sta en wat er nog moet gebeuren voor eind juni.

Juni

De maand van de waarheid. Nog lekker doorgetraind voor eind juni. Vanaf half juni echt gas terug genomen en veel rust gepakt. Eind juni naar Zwitserland gereden. Na een relax dag, de dag van de wedstrijd, verslag kan je hier lezen. Maar wat was het een gave ervaring. Mijn eerste marathon gelopen en dan ook maar meteen die van Graubunden. Zijn makkelijkere marathons. Wel balen dat Herwin uit moest stappen.

Juli

Tijdens de zomervakantie naar de Ardeche Vert geweest. Heerlijke vakantie gehad en ook nog wel wat kilometers gemaakt in een zeer heuvelachtige omgeving. Genieten dus.

Augustus

Deze maand was de maand van rustiger aan doen. Niet veel bijzonders gedaan. Gewoon lekker gelopen

September

Ook dit jaar weer eens meegedaan de Dam tot Damloop. Wel erg lastminute dit keer, maar goed te doen. Weer was bij de start erg vreselijk, een wolkbreuk. Waardoor ik mij afvroeg of de organisatie wel een noodplan zou hebben. Wat zou je moeten doen met zoveel mensen. Want masaal is het natuurlijk wel allemaal. Doordat het zo lastminute was, had ik niet echt verwachtingen. Was weggegaan met het idee om lekker te lopen. Dat is gelukt en de tijd was ook best wel goed, 1.25. Na de finish had ik het gevoel dat ik nog wel even door zou kunnen.

De week erna volgde de volgende uitdaging. We deden weer met Arrange mee aan de Utrechtse Heuvelrug Estafette Met een team 100 kilometer lopen van Amersfoort via Amerongen terug naar Amersfoort. Altijd leuk en gezellig. Aangezien Herwin en Arjan in voorbereiding waren voor de Amsterdam Marathon hadden we besloten om binnen de estafette onze eigen etappe te lopen daarnaast nog door te lopen om zo tot een duurloop van 30 kilometer te komen. Weer was die dag zeer zonnig en warm waardoor ik na 26 kilometer met een fietser ben gewisseld en de laatste 4 kilometer fietsend heb gedaan. Moest er wel even van bij komen.

Vlak daarna heb ik mij ook maar ingeschreven voor de Amsterdam Marathon om Arjan en Herwin bij te staan tijdens de wedstrijd.

Oktober

De maand van de Amsterdam Marathon. Gewoon door trainen om enigszins voorbereid te zijn voor de 30 kilometer in Amsterdam.

Alles was druk in Amsterdam, kledinginname, startvak binnenkomen, starten, parkoers. Kostte wat moeite om er van te genieten. Heb op 10 kilometer serieus gedacht om te stoppen. Maar langs de Amstel krijg ik eindelijk een gevoel van genieten.

Bij de 30 kilometer, wat het plan was om dan dan te stoppen, ben ik door gelopen. Helaas kreeg ik 4 kilometer later last van kramp nadat ik een beetje ongelukkig terecht kwam in een tramrails. Op 38 kilometer heeft een EHBO-er mijn kuiten ontspannen gemasseerd, waarvoor dank. Waardoor ik laatste kilometers nog enigszins voor uit kon komen. Ging niet helemaal lekker meer op het laatst, maar toch wel mijn tweede marathon uitgelopen. En Herwin heeft hem ook uit kunnen lopen. Toppie, hoor.

Aanslag op je lichaam van zo’n asfalt marathon is toch wel groter dan een bergmarathon, had wel een paar dagen nodig om te te herstellen. De woensdag erna op de baan met andere marathonlopers rustig een paar kilometer uitgelopen. Heeft toen heel goed gedaan. Spieren erna voelde meteen een stuk soepeler.

Weekend erna in Brussel een erg mooi rondje gelopen van hotel naar het Atomium en terug. Was bijna helemaal alleen onder het Atomium. Erg mooi moment.

November

Wilde nu eindelijk eens rustu gaan nemen voor mijn lichaam. Maar via Twitter kwam ik er achter dat ze bij een ander IBM Business Partner Silverside nog mensen zochten om de Zevenheuvelenloop te lopen. Een berichtje was voldoende om mee te mogen/kunnen doen.

Op de dag van de Zevenheuvelenloop was het in bijna heel Nederland heel erg mistig. Maar niet in Nijmegen. Wel fris, maar de zon scheen, dus dat zou weer genieten worden. Had hem nog nooit gelopen. Qua parkoers is deze loop erg goed bevallen. Lekkere klimmetjes en een sneller finish. Maar ook hier was het weer akelig druk. En de meeste mensen voelde zich niet aangesproken bij het verzoek om zoveel mogelijk rechts te gaan lopen.

Heerlijk gelopen, boven verwachting onder de 1.20 gefinished.

Daarna liet mijn lichaam toch heel duidelijk weten dat het even genoeg was. Ik heb 3 weken echt rust gehouden. Wel ben ik blijven zwemmen op de zondagochtend om enigszins in beweging te blijven.

December

Was dus een maand van rust en langzaam weer het lopen oppakken. Samen met Herwin 2 weken geleden een ronde van 22 kilometer door de bossen van Hattem gelopen en afgelopen maandag (tweede kerstdag) alleen de Posbank opgeweest. Was geen lange ronde ( 13 kilometer ) wel een erg mooi, modderige ronde.

En aankomende vrijdag ga ik samen met Herwin en Arjan het jaar 2011 waardig afsluiten met het lopen van de Utrechtse Heuvelrug Trail. Niet voor een klassement, maar gewoon omdat het kan.

 

Al met al een gaaf en geslaagd loopjaar.

Na rust de Asics Trabuco 14 inlopen

Afgelopen November heb ik de Zevenheuvelenloop gelopen. Daarna heb ik echt rust genomen.

De hardloopschoenen even niet aangeraakt.

Wel ben ik op zondag blijven zwemmen.

 

Deze rustpreiode heeft wel goed gedaan. Begon er vorige week weer naar uit te kijken om te gaan lopen.

En dus vorige week zondag voor het eerst weer de hardloopschoenen aangedaan en op Het Lint in Leidscherijn een rondje van 11 kilometer gelopen.

Was weer lekker en tempo was heerlijk ontspannen.

 

Ik was in de afgelopen weken ook eens gaan nadenken over mijn Trailschoenen, ook met het oog op de Marathon du Mont Blanc op 1 juli.

Sinds april loop ik Salomon CrossMax Guidance. Deze lopen erg lekker, maar als de afstanden langer werden kreeg ik last van mijn rechtervoet. Of aan de achterkant bij de hak een schuurplek, maar als ik de veters strakker deed dan een pijnlijke plek boven op mijn voet.

Kreeg het niet voor elkaar om de CrossMax goed af te stellen voor mijn rechtvoet en dan ga je toch nadenken.

Je moet wel met plezier hardloopschoenen aan doen en moeten je niet beperken vooral niet als de afstanden groter worden.

 

Voor de Salomon CrossMax liep ik op de Asics Trabuco, mede omdat deze heel erg in de lijn was van Asics Gel Kayano lag, waar ik haal heel erg lang op loop.

Daarom heb ik besloten om toch weer terug te gaan naar de Asics Trabuco voor mijn trailschoenen.

Eerst even nagevraagd bij Marc van Dijk van Trialrunshop, maar hij kon pas half januari leveren. Daarna contact gezocht met PKRun in Dodewaard en die hadden mijn maat van de Asics Trabuco nog op voorraad. Dinsdag besteld en woensdag in huis, top service.

 

Gisteren had ik met Herwin een afspraak staan om het bos rond Hattem onveilig te maken. Ideaal dus om mijn nieuwe trailschoenen in te lopen.

We zouden de MTB route doen die in de buurt van Hattem in de bossen ligt. Dus bij carpoolplek auto geparkeerd en de laatste druppels af gewacht en toen rugzak op, Garmin in sync met satelieten en go.

We hebben erg veel geluk gehad met het weer, geen enkele keer regen onderweg, zelfs best wel wat zon.

Af en toe was het springen en modder ontwijken, want nat was het wel in het bos.

Maar het was wel weer heerlijk om zo samen onderweg te zijn.

 

Na bijna 22 kilometer waren we weer terug bij de auto, moe maar voldaan.

En de Trabuco’s, die liepen als vanouds, geen rare schuurplekken of ander ongemak. Alleen dat mijn voeten weer moeten wennen aan de afstand na de afgelopen rustperiode.

Dit gevoel vast houden en naar de Asselronde van Apeldoorn toewerken op zondag 5 februari.

Maar wel zoveel mogelijk off road al het kan.

 

Urban Trailrunning Utrecht deel 2: dwars door Utrecht

Gisteren was het heerlijk weer, koud maar zonnig. Dus samen met gezin naar Amelisweerd en Rhijnauwen geweest. Was heerlijk, maar de mist lag op de loer net zuiden van Amelisweerd.

Terug bij de auto heb ik mij omgekleed en rugzak op om terug te lopen naar huis. Begin was koud vanwege de opdringende mist.

Vanaf Amelisweerd langs de Kromme rijn over het Kromme rijn pad, helemaal de stad in langs Galgewaard en Pieter Baan Centrum. Bij de het Wed gekozen voor nog een prachtige ronde langs de Utrechtse singel.

Nog de Weerdsingelsluis meegenomen en toen via wat plantsoentjes terug naar de Douwe Egberts en de brug over snel naar huis. Begon nu echt koud te worden, zon was bijna onder en de mist begon het te winnen.

Wel weer een mooie route en heerlijk gelopen. Maar vooral weer erg genoten van deze manier van Utrecht verkennen.

Deze week even wat rustiger aan vanwege een snotneus en volgende week de Zevenheuvelenloop in Nijmegen.

Urban Trailrunning in Utrecht

Na de marathon van Amsterdam ben ik bewust gas aan het terugnemen om mijn lichaam weer enigszins te laten herstellen.

Dat gaat best wel goed, vooral fun en lekker ontspannen lopen. Tevens zwem ik nu op zondagochtend. Mijn dochter heeft dan zwemles, dus dan kan ik wel wat baantjes trekken.

De week na de marathon waren we in Brussel en heb ik op zaterdagochtend een heerlijke route gelopen van hotel naar Atomium en terug. Echte leuk om bijna alleen bij het Atomium te zijn en met het mooiste weer van de wereld.

Vorig weekend ben ik aan het eind van de dag voor het donker werd op mijn Salomons een rondje door Leidscherijn gegaan, en zoveel mogelijk offroad en modder opgezocht. Dat was een geslaagde loop.

 

En vandaag zat ik te bedenken waar ik naar toe zou gaan, tot dat ik bedacht dat de mensen achter Trail Magazine wel eens een Urban Trail gedaan hebben in Halle en Hannover, dus waarom niet in Utrecht.

Dus na het zwemmen wat gegeten en hardloopkleren aan, rugzak gevuld met water, voor de zekerheid jasje meer en gaan.

Het werd een heerlijk ontspannen gelopen rondje, conditie blijkt toch best wel OK te zijn. De kleine heuveltjes langs de singel kon ik in tempo omhoog lopen. Ook de sluis langs de weerdsingel was leuk.

Heb erg genoten van deze manier van lopen door Utrecht, en vooral met een brede glimlach dwars door Utrecht Centraal naar de Jaarbeurs gelopen.

Na een dikke 15 kilometer was ik weer thuis.

 

Dit najaar gaat het overigens leuk met loopjes die ongepland langskomen.

In September werd ik op de dag van de Dam Tot Dam gebeld of ik meewilde lopen. Toen heerlijk ontspannen een goede tijd gelopen, ondanks het haasten om op tijd te komen in het startvak

Daarna ongeveer op de sluitingsdatum nog ingeschreven voor de Amsterdam Marathon, 3 weken later, en die heb ik ook uitgelopen.

En vorige week kwam de mogelijkheid voorbij om een keer de Zevenheuvelenloop te lopen in Nijmegen. Nou daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen.

Wilde deze altijd nog een keer lopen, dus dit jaar dus.

Amsterdam Marathon: mijn verhaal

Afgelopen zondag heb ik dan toch de Amsterdam Marathon gelopen. Was het niet van plan, maar toch.

Vooraf

In september, zo ongeveer op de sluitingsdatum van de inschrijving, heb ik besloten om mee te lopen. Mede om Herwin bij te staan in zijn eerste marathon, nadat hij helaas in de Graubunden Marathon heeft moeten uitstappen.

De basis was dus niet helemaal optimaal, maar het idee was om tot 30 kilometer te gaan en daar uit te stappen.

Tijdens

De dag begon redelijk vroeg om te beginnen met een stevig ontbijt. Hardlooprugzak was gevuld met eten en drinken. Tevens wat warme spullen, voor bij de 30 kilometer. Daarna op weg naar Amsterdam. Het was koud, maar wel heel erg mooi weer. Het was een enorme drukte bij het Olympisch stadion. Overal in de rij staan, bij de kledingdepot, om het stadion in te komen, om in het startvak te komen. De ambiance was wel erg gaaf, zo met zijn allen.

Om 9.30 het startschot, en redelijk snel daarna konden wij ook gaan lopen. Dat was goed geregeld, stadion uit en op weg naar het Vondelpark. De eerste kilometers een beetje op bedrijfstemperatuur komen, en kijken hoe mijn knie het bevalt. Toch nog steeds een zorg. Nadat we weer langs het stadion gelopen zijn gaan we op weg naar Oudekerk aan de Amstel. Lekker ging het nog niet, knie was gevoelig, heb een paar kilometer lopen denken om uit te stappen.

Langs de Amstel begon het allemaal wat prettiger te voelen. Na het keerpunt in Oudekerk bij de 20 kilometer kwam ik in gesprek met een medeloper, die iets later ingestapt was, om de rest van de marathon als training te lopen. Gaat namelijk over 3 weken de New York Marathon lopen. Het was een lekkker tempo, zo rond de 10 kilometer per uur. En zo kwamen we bijna ongemerkt bij de 30 kilometer aan, en zijn we lekker doorgelopen. Voelde tot dan nog  best goed.

Helaas voelde het bij 34 kilometer iets minder lekker, met dank aan een oneffen straat of tramrails. In mijn linker kuit schoot de kramp en mijn rechter kuit wilde volgen. Daarom ben ik verder gaan wandelen.

Bij kilometer 37 ben ik even bij de EHBO binnen gelopen, daar heeft de EHBO-er mijn kuiten wat ontspanning gegeven. Daarna ben ik wel door gegaan, maar van hardlopen kwam weinig meer. De finish kwam gelukkig redelijk snel in zicht, daar kwam ik overheen na 4.45 op mijn Garmin. Best tevreden.

Erna

Na de finish voelde ik mij eigenlijk meteen weer goed. Snel mijn kleding opgehaald, en de familie begroet. Erg leuk dat ze naar het stadion zijn gekomen. Herwin heeft zijn eerste marathon gezond en wel volbracht. Gaaf voor hem, eindelijk, is vaak dichtbij geweest. Na wat warms aangetrokken te hebben, wat gedronken en gegeten.

Mijn tweede marathon in 1 jaar, en dat toen het jaar begon we geen plannen hadden voor een marathon. Deze keer merktte ik wel dat de conditie voor de Graubunden Marathon vele malen beter was, meer duurvermogen gedaan ervoor. Deze keer kwam het allemaal een beetje te kort van te voren. Maar goed, toch volbracht.

En nu verder

Maar ik weet wel dat zo’n stads/asfalt marathon niet echt iets is voor mij. Leuk om mee te maken,maar wat masaal allemaal. Geef mij maar een wedstrijd in de bergen en vooral niet te veel asfalt. En dat gaan we ook doen, want het doel voor 2012 wordt de Marathon du Mont Blanc in en om Chamonix. Kijk er nu al naar uit.

Maar eerst even heel erg veel gas terug nemen. Merktte al voor de Amsterdam Marathon dat mijn lichaam moe aan het worden was en kleine pijntjes te kop op begonnen te steken.

De komende tijd hoeft er even niets op hardloopgebied. En dan eind 2011, langzaam maar weer gaan opbouwen. En eens gaan kijken wat we als voorbereiding gaan doen qua wedstrijden/trainingen.

Toch de Dam tot Damloop gelopen

Afgelopen zondag zat ik met in het zwembad bij de zwemles van mijn dochter. Wordt ik om 9.00 gebeld door een bekende. Zij hadden in hun bedrijventeam een uitvaller en of ik het leuk vond om mee te lopen. Eh, ja leuk, bel zo terug was mijn reactie. Thuisfront gebeld en die zijn snel naar het zwembad gekomen om mij af te lossen.

Thuis snel alles gepakt en aangedaan en snel naar de bus gefietst. Na wat omleidingen van de NS in Amsterdam aangekomen. Het was er weer lekker druk. Vlak voor de start was er een indrukwekkende wolkbreuk met onweer, zodat we ons afvroegen of de organisatie ook een noodplan zou hebben, voor het geval het afgelast zou worden.

Gelukkig was het bij de start bijna droog. Wel veel plassen op straat en we spoelde de Ij tunnel in. Vooraf had ik geen verwachtingen, gewoon lekker lopen en vooral genieten.

De eerste kilometers in mijn ritme komen en daarna gingen de kilometers snel voorbij en tempo voelde lekker. De sfeer was weer zeer goed langs het parkoers, ondanks het mindere weer. Bij 12 kilometer ga je toch eens naar de tijd kijken en dan zie je dat je best goed onderweg was. Daar ben ik wat gaan versnellen, maar wel zodanig, dat ik lekker kon blijven lopen.

De laatste 2 kilometers zijn altijd feest door de smalle straatjes van Zaandam. Uit eindelijk gefinished in 1.20.07. Zo snel was ik nog nooit tijdens de Dam tot Damloop en ik was geen eens helemaal kapot, ik voelde mij eigenlijk wel lekker.

Daarna kleding halen en omkleden en in het business dorp nog wat met het team gedronken en daarna met de pendelbus terug naar Amsterdam.

Een leuke afsluiting van een zware trainingsweek, waar de weekteller op 80+ kilometers is uitgekomen.

Utrechtse Heuvelrug–deel 2

Vorige week hebben al een route gelopen op de Utrechtse Heuvelrug, met behulp van de Garmin.

Dat was wel even wennen, af en toe de route kwijt .

Vandaag ben ik weer naar de Utrechtse Heuvelrug gegaan voor nogmaals een route te lopen. Dit keer ben ik alleen gegaan, dus goed op de Garmin blijven kijken tussen het genieten.

En deze keer heb ik van te voren goed gekeken, waar ongeveer de route langskwam. Daardoor ging het navigeren een stuk handiger.

En je komt op paadjes waar je nooit gelopen zou hebben.

Het weer zat ook redelijk mee, af en toe druppels, maar niet genoeg om de jas aan te trekken.

Al met al en fantastische route en heerlijk gelopen. Aan het eind van de route nog wel even de 21 kilometer volgemaakt.