Urban Trailrunning Utrecht deel 2: dwars door Utrecht

Gisteren was het heerlijk weer, koud maar zonnig. Dus samen met gezin naar Amelisweerd en Rhijnauwen geweest. Was heerlijk, maar de mist lag op de loer net zuiden van Amelisweerd.

Terug bij de auto heb ik mij omgekleed en rugzak op om terug te lopen naar huis. Begin was koud vanwege de opdringende mist.

Vanaf Amelisweerd langs de Kromme rijn over het Kromme rijn pad, helemaal de stad in langs Galgewaard en Pieter Baan Centrum. Bij de het Wed gekozen voor nog een prachtige ronde langs de Utrechtse singel.

Nog de Weerdsingelsluis meegenomen en toen via wat plantsoentjes terug naar de Douwe Egberts en de brug over snel naar huis. Begon nu echt koud te worden, zon was bijna onder en de mist begon het te winnen.

Wel weer een mooie route en heerlijk gelopen. Maar vooral weer erg genoten van deze manier van Utrecht verkennen.

Deze week even wat rustiger aan vanwege een snotneus en volgende week de Zevenheuvelenloop in Nijmegen.

Urban Trailrunning in Utrecht

Na de marathon van Amsterdam ben ik bewust gas aan het terugnemen om mijn lichaam weer enigszins te laten herstellen.

Dat gaat best wel goed, vooral fun en lekker ontspannen lopen. Tevens zwem ik nu op zondagochtend. Mijn dochter heeft dan zwemles, dus dan kan ik wel wat baantjes trekken.

De week na de marathon waren we in Brussel en heb ik op zaterdagochtend een heerlijke route gelopen van hotel naar Atomium en terug. Echte leuk om bijna alleen bij het Atomium te zijn en met het mooiste weer van de wereld.

Vorig weekend ben ik aan het eind van de dag voor het donker werd op mijn Salomons een rondje door Leidscherijn gegaan, en zoveel mogelijk offroad en modder opgezocht. Dat was een geslaagde loop.

 

En vandaag zat ik te bedenken waar ik naar toe zou gaan, tot dat ik bedacht dat de mensen achter Trail Magazine wel eens een Urban Trail gedaan hebben in Halle en Hannover, dus waarom niet in Utrecht.

Dus na het zwemmen wat gegeten en hardloopkleren aan, rugzak gevuld met water, voor de zekerheid jasje meer en gaan.

Het werd een heerlijk ontspannen gelopen rondje, conditie blijkt toch best wel OK te zijn. De kleine heuveltjes langs de singel kon ik in tempo omhoog lopen. Ook de sluis langs de weerdsingel was leuk.

Heb erg genoten van deze manier van lopen door Utrecht, en vooral met een brede glimlach dwars door Utrecht Centraal naar de Jaarbeurs gelopen.

Na een dikke 15 kilometer was ik weer thuis.

 

Dit najaar gaat het overigens leuk met loopjes die ongepland langskomen.

In September werd ik op de dag van de Dam Tot Dam gebeld of ik meewilde lopen. Toen heerlijk ontspannen een goede tijd gelopen, ondanks het haasten om op tijd te komen in het startvak

Daarna ongeveer op de sluitingsdatum nog ingeschreven voor de Amsterdam Marathon, 3 weken later, en die heb ik ook uitgelopen.

En vorige week kwam de mogelijkheid voorbij om een keer de Zevenheuvelenloop te lopen in Nijmegen. Nou daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen.

Wilde deze altijd nog een keer lopen, dus dit jaar dus.

Amsterdam Marathon: mijn verhaal

Afgelopen zondag heb ik dan toch de Amsterdam Marathon gelopen. Was het niet van plan, maar toch.

Vooraf

In september, zo ongeveer op de sluitingsdatum van de inschrijving, heb ik besloten om mee te lopen. Mede om Herwin bij te staan in zijn eerste marathon, nadat hij helaas in de Graubunden Marathon heeft moeten uitstappen.

De basis was dus niet helemaal optimaal, maar het idee was om tot 30 kilometer te gaan en daar uit te stappen.

Tijdens

De dag begon redelijk vroeg om te beginnen met een stevig ontbijt. Hardlooprugzak was gevuld met eten en drinken. Tevens wat warme spullen, voor bij de 30 kilometer. Daarna op weg naar Amsterdam. Het was koud, maar wel heel erg mooi weer. Het was een enorme drukte bij het Olympisch stadion. Overal in de rij staan, bij de kledingdepot, om het stadion in te komen, om in het startvak te komen. De ambiance was wel erg gaaf, zo met zijn allen.

Om 9.30 het startschot, en redelijk snel daarna konden wij ook gaan lopen. Dat was goed geregeld, stadion uit en op weg naar het Vondelpark. De eerste kilometers een beetje op bedrijfstemperatuur komen, en kijken hoe mijn knie het bevalt. Toch nog steeds een zorg. Nadat we weer langs het stadion gelopen zijn gaan we op weg naar Oudekerk aan de Amstel. Lekker ging het nog niet, knie was gevoelig, heb een paar kilometer lopen denken om uit te stappen.

Langs de Amstel begon het allemaal wat prettiger te voelen. Na het keerpunt in Oudekerk bij de 20 kilometer kwam ik in gesprek met een medeloper, die iets later ingestapt was, om de rest van de marathon als training te lopen. Gaat namelijk over 3 weken de New York Marathon lopen. Het was een lekkker tempo, zo rond de 10 kilometer per uur. En zo kwamen we bijna ongemerkt bij de 30 kilometer aan, en zijn we lekker doorgelopen. Voelde tot dan nog  best goed.

Helaas voelde het bij 34 kilometer iets minder lekker, met dank aan een oneffen straat of tramrails. In mijn linker kuit schoot de kramp en mijn rechter kuit wilde volgen. Daarom ben ik verder gaan wandelen.

Bij kilometer 37 ben ik even bij de EHBO binnen gelopen, daar heeft de EHBO-er mijn kuiten wat ontspanning gegeven. Daarna ben ik wel door gegaan, maar van hardlopen kwam weinig meer. De finish kwam gelukkig redelijk snel in zicht, daar kwam ik overheen na 4.45 op mijn Garmin. Best tevreden.

Erna

Na de finish voelde ik mij eigenlijk meteen weer goed. Snel mijn kleding opgehaald, en de familie begroet. Erg leuk dat ze naar het stadion zijn gekomen. Herwin heeft zijn eerste marathon gezond en wel volbracht. Gaaf voor hem, eindelijk, is vaak dichtbij geweest. Na wat warms aangetrokken te hebben, wat gedronken en gegeten.

Mijn tweede marathon in 1 jaar, en dat toen het jaar begon we geen plannen hadden voor een marathon. Deze keer merktte ik wel dat de conditie voor de Graubunden Marathon vele malen beter was, meer duurvermogen gedaan ervoor. Deze keer kwam het allemaal een beetje te kort van te voren. Maar goed, toch volbracht.

En nu verder

Maar ik weet wel dat zo’n stads/asfalt marathon niet echt iets is voor mij. Leuk om mee te maken,maar wat masaal allemaal. Geef mij maar een wedstrijd in de bergen en vooral niet te veel asfalt. En dat gaan we ook doen, want het doel voor 2012 wordt de Marathon du Mont Blanc in en om Chamonix. Kijk er nu al naar uit.

Maar eerst even heel erg veel gas terug nemen. Merktte al voor de Amsterdam Marathon dat mijn lichaam moe aan het worden was en kleine pijntjes te kop op begonnen te steken.

De komende tijd hoeft er even niets op hardloopgebied. En dan eind 2011, langzaam maar weer gaan opbouwen. En eens gaan kijken wat we als voorbereiding gaan doen qua wedstrijden/trainingen.

Toch de Dam tot Damloop gelopen

Afgelopen zondag zat ik met in het zwembad bij de zwemles van mijn dochter. Wordt ik om 9.00 gebeld door een bekende. Zij hadden in hun bedrijventeam een uitvaller en of ik het leuk vond om mee te lopen. Eh, ja leuk, bel zo terug was mijn reactie. Thuisfront gebeld en die zijn snel naar het zwembad gekomen om mij af te lossen.

Thuis snel alles gepakt en aangedaan en snel naar de bus gefietst. Na wat omleidingen van de NS in Amsterdam aangekomen. Het was er weer lekker druk. Vlak voor de start was er een indrukwekkende wolkbreuk met onweer, zodat we ons afvroegen of de organisatie ook een noodplan zou hebben, voor het geval het afgelast zou worden.

Gelukkig was het bij de start bijna droog. Wel veel plassen op straat en we spoelde de Ij tunnel in. Vooraf had ik geen verwachtingen, gewoon lekker lopen en vooral genieten.

De eerste kilometers in mijn ritme komen en daarna gingen de kilometers snel voorbij en tempo voelde lekker. De sfeer was weer zeer goed langs het parkoers, ondanks het mindere weer. Bij 12 kilometer ga je toch eens naar de tijd kijken en dan zie je dat je best goed onderweg was. Daar ben ik wat gaan versnellen, maar wel zodanig, dat ik lekker kon blijven lopen.

De laatste 2 kilometers zijn altijd feest door de smalle straatjes van Zaandam. Uit eindelijk gefinished in 1.20.07. Zo snel was ik nog nooit tijdens de Dam tot Damloop en ik was geen eens helemaal kapot, ik voelde mij eigenlijk wel lekker.

Daarna kleding halen en omkleden en in het business dorp nog wat met het team gedronken en daarna met de pendelbus terug naar Amsterdam.

Een leuke afsluiting van een zware trainingsweek, waar de weekteller op 80+ kilometers is uitgekomen.

Utrechtse Heuvelrug–deel 2

Vorige week hebben al een route gelopen op de Utrechtse Heuvelrug, met behulp van de Garmin.

Dat was wel even wennen, af en toe de route kwijt .

Vandaag ben ik weer naar de Utrechtse Heuvelrug gegaan voor nogmaals een route te lopen. Dit keer ben ik alleen gegaan, dus goed op de Garmin blijven kijken tussen het genieten.

En deze keer heb ik van te voren goed gekeken, waar ongeveer de route langskwam. Daardoor ging het navigeren een stuk handiger.

En je komt op paadjes waar je nooit gelopen zou hebben.

Het weer zat ook redelijk mee, af en toe druppels, maar niet genoeg om de jas aan te trekken.

Al met al en fantastische route en heerlijk gelopen. Aan het eind van de route nog wel even de 21 kilometer volgemaakt.

Trailrunning: Van Leersum naar Rhenen en weer terug

Afgelopen week moest het er maar weer eens komen, een zware week. Om te kijken hoe het gesteld is met de conditie. Dus door de week aardig wat kilometers kunnen maken.

Met als afsluiting een lange duurloop over de Utrechtse Heuvelrug. We hadden op internet een route gevonden van 32 kilometer. Die leek ons ideaal om eens te kijken hoe het er voor staat. Zaterdag de route geupload naar mijn  Garmin en even de instructies gelezen hoe en wat.

Gisteren de auto geparkeerd bij de start in de buurt van Leersum. Compressiekousen aan, trailschoen aan en de rugzak op. Garmin aan en hup op weg. Bleek best wel lastig om de route te volgen, waren hem al snel kwijt, maar op een gegeven moment liepen we toch weer op de route.

Gelukkig ben ik een klein beetje bekend in dit bos, dus kon mijn weg wel vinden. Het  begin ging erg lekker, was wel heel warm en erg benauwd. Veel drinken dus. Uiteindelijk onze weg gevonden naar de Rhenen en daar vandaan weer terug proberen te navigeren met af en toe hulp van mijn Garmin en de rest gewoon goed kijken.

Op de terugweg in de buurt van de Amerongse berg kreeg ik last van honger, een slecht teken, heb geprobeerd wat te eten en te drinken. Ging op zich wel goed, maar moest toch even een stuk wandelen.

Later ging het wel wat beter, maar genieten was iets minder. Herwin heeft steeds wat vooruit gelopen en dan weer een stuk terug.

Op die manier heeft hij 3 km meer gelopen. Hij heeft de 30 km volgemaakt en ik ben bij 27 km bij de auto gestopt. Na even gezeten te hebben, kwam het goede gevoel weer terug.

Was een gave, pittige trailrun door de bossen van de Utrechtse Heuvelrug, en blijkt maar weer dat ook met dit soort duurlopen, ook qua afstand, je toch serieus moet eten en dus eigenlijk moet benaderen als wedstrijd.

Doel voor deze week is mee dan geslaagd, heb meer dan 70 kilometer gemaakt deze week en lichaam voelt nog goed, wel wat moe maar voldaan.

Hippe Asics Kayano

Ik loop al op de Asics Kayano sinds nummer 10. Tot volle tevredenheid. Asics heeft de gewoonte om voor een paar modelen weinig te veranderen aan de pasvorm enzo. Daardoor blijf je als loper trouwer aan het merk dan andere merken.

De laatste jaren bestel ik de Asics Kayano dus ook via internet. Lekker makkelijk, ze worden thuis bezorgd en vaak zijn ze goedkoper dan in de Hardloopspeciaalzaak.

Ik haal zo ongeveer 600 a 700 kilometer per paar, veel minder dan men  voorschrijft. Ik ben dan ook iets zwaarder en langer dan de gemiddelde loper. Kan feilloos aanvoelen wanneer er nieuwe aangeschaft moeten worden. Dus heb ik van het weekend nieuwe besteld bij het Hardloopcentrum.

Gisteren werden ze thuis bezorgd en ik moet zeggen dat de kleur even wennen is. Maar ik vind ze stoer, Nike heeft altijd de naam van hippe en trendy schoenen. Nou dit model van de Asics Kayano 17 mag er ook zijn, blauw met roze Asics strepen. Zou het een nieuwe weg zijn voor Asics? Afwachten hoe de 18 er uit gaat zien.

Op aanraden van een trainer bij Athletic Point ga ik de Asics Kayano 17 voor de lange duurlopen op de weg gebruiken. Mijn ‘oude’  Kayano 16 voor de baantraining. En voor offroad the Salomon CrossMax Guidance.