Toch de Dam tot Damloop gelopen

Afgelopen zondag zat ik met in het zwembad bij de zwemles van mijn dochter. Wordt ik om 9.00 gebeld door een bekende. Zij hadden in hun bedrijventeam een uitvaller en of ik het leuk vond om mee te lopen. Eh, ja leuk, bel zo terug was mijn reactie. Thuisfront gebeld en die zijn snel naar het zwembad gekomen om mij af te lossen.

Thuis snel alles gepakt en aangedaan en snel naar de bus gefietst. Na wat omleidingen van de NS in Amsterdam aangekomen. Het was er weer lekker druk. Vlak voor de start was er een indrukwekkende wolkbreuk met onweer, zodat we ons afvroegen of de organisatie ook een noodplan zou hebben, voor het geval het afgelast zou worden.

Gelukkig was het bij de start bijna droog. Wel veel plassen op straat en we spoelde de Ij tunnel in. Vooraf had ik geen verwachtingen, gewoon lekker lopen en vooral genieten.

De eerste kilometers in mijn ritme komen en daarna gingen de kilometers snel voorbij en tempo voelde lekker. De sfeer was weer zeer goed langs het parkoers, ondanks het mindere weer. Bij 12 kilometer ga je toch eens naar de tijd kijken en dan zie je dat je best goed onderweg was. Daar ben ik wat gaan versnellen, maar wel zodanig, dat ik lekker kon blijven lopen.

De laatste 2 kilometers zijn altijd feest door de smalle straatjes van Zaandam. Uit eindelijk gefinished in 1.20.07. Zo snel was ik nog nooit tijdens de Dam tot Damloop en ik was geen eens helemaal kapot, ik voelde mij eigenlijk wel lekker.

Daarna kleding halen en omkleden en in het business dorp nog wat met het team gedronken en daarna met de pendelbus terug naar Amsterdam.

Een leuke afsluiting van een zware trainingsweek, waar de weekteller op 80+ kilometers is uitgekomen.

Utrechtse Heuvelrug–deel 2

Vorige week hebben al een route gelopen op de Utrechtse Heuvelrug, met behulp van de Garmin.

Dat was wel even wennen, af en toe de route kwijt .

Vandaag ben ik weer naar de Utrechtse Heuvelrug gegaan voor nogmaals een route te lopen. Dit keer ben ik alleen gegaan, dus goed op de Garmin blijven kijken tussen het genieten.

En deze keer heb ik van te voren goed gekeken, waar ongeveer de route langskwam. Daardoor ging het navigeren een stuk handiger.

En je komt op paadjes waar je nooit gelopen zou hebben.

Het weer zat ook redelijk mee, af en toe druppels, maar niet genoeg om de jas aan te trekken.

Al met al en fantastische route en heerlijk gelopen. Aan het eind van de route nog wel even de 21 kilometer volgemaakt.

Trailrunning: Van Leersum naar Rhenen en weer terug

Afgelopen week moest het er maar weer eens komen, een zware week. Om te kijken hoe het gesteld is met de conditie. Dus door de week aardig wat kilometers kunnen maken.

Met als afsluiting een lange duurloop over de Utrechtse Heuvelrug. We hadden op internet een route gevonden van 32 kilometer. Die leek ons ideaal om eens te kijken hoe het er voor staat. Zaterdag de route geupload naar mijn  Garmin en even de instructies gelezen hoe en wat.

Gisteren de auto geparkeerd bij de start in de buurt van Leersum. Compressiekousen aan, trailschoen aan en de rugzak op. Garmin aan en hup op weg. Bleek best wel lastig om de route te volgen, waren hem al snel kwijt, maar op een gegeven moment liepen we toch weer op de route.

Gelukkig ben ik een klein beetje bekend in dit bos, dus kon mijn weg wel vinden. Het  begin ging erg lekker, was wel heel warm en erg benauwd. Veel drinken dus. Uiteindelijk onze weg gevonden naar de Rhenen en daar vandaan weer terug proberen te navigeren met af en toe hulp van mijn Garmin en de rest gewoon goed kijken.

Op de terugweg in de buurt van de Amerongse berg kreeg ik last van honger, een slecht teken, heb geprobeerd wat te eten en te drinken. Ging op zich wel goed, maar moest toch even een stuk wandelen.

Later ging het wel wat beter, maar genieten was iets minder. Herwin heeft steeds wat vooruit gelopen en dan weer een stuk terug.

Op die manier heeft hij 3 km meer gelopen. Hij heeft de 30 km volgemaakt en ik ben bij 27 km bij de auto gestopt. Na even gezeten te hebben, kwam het goede gevoel weer terug.

Was een gave, pittige trailrun door de bossen van de Utrechtse Heuvelrug, en blijkt maar weer dat ook met dit soort duurlopen, ook qua afstand, je toch serieus moet eten en dus eigenlijk moet benaderen als wedstrijd.

Doel voor deze week is mee dan geslaagd, heb meer dan 70 kilometer gemaakt deze week en lichaam voelt nog goed, wel wat moe maar voldaan.

Hippe Asics Kayano

Ik loop al op de Asics Kayano sinds nummer 10. Tot volle tevredenheid. Asics heeft de gewoonte om voor een paar modelen weinig te veranderen aan de pasvorm enzo. Daardoor blijf je als loper trouwer aan het merk dan andere merken.

De laatste jaren bestel ik de Asics Kayano dus ook via internet. Lekker makkelijk, ze worden thuis bezorgd en vaak zijn ze goedkoper dan in de Hardloopspeciaalzaak.

Ik haal zo ongeveer 600 a 700 kilometer per paar, veel minder dan men  voorschrijft. Ik ben dan ook iets zwaarder en langer dan de gemiddelde loper. Kan feilloos aanvoelen wanneer er nieuwe aangeschaft moeten worden. Dus heb ik van het weekend nieuwe besteld bij het Hardloopcentrum.

Gisteren werden ze thuis bezorgd en ik moet zeggen dat de kleur even wennen is. Maar ik vind ze stoer, Nike heeft altijd de naam van hippe en trendy schoenen. Nou dit model van de Asics Kayano 17 mag er ook zijn, blauw met roze Asics strepen. Zou het een nieuwe weg zijn voor Asics? Afwachten hoe de 18 er uit gaat zien.

Op aanraden van een trainer bij Athletic Point ga ik de Asics Kayano 17 voor de lange duurlopen op de weg gebruiken. Mijn ‘oude’  Kayano 16 voor de baantraining. En voor offroad the Salomon CrossMax Guidance.

Graubunden Marathon 2011–de herinneringen

Vandaag kwam ik nog een leuk verslag tegen van Strada running over de Graubunden Maratthon 2011.

Als ik het lees, dan moet ik wel weer terug denken aan mijn deelname, resulteerde in het volbrengen van mijn eerste marathon. De Nederlanders, die rond mij de laatste paar kilometers liepen, waren bijna allemaal van Strada running en boven op de top van de Parpaner Rothorn in het restaurant zat de rest van hun groep te wachten.

Als ik zo terug denk aan die dag, 25 juni, dan heb ik er eigenlijk alleen maar fijne herinneringen aan. Lichaam heeft zich toen erg goed gehouden. Heb erg kunnen genieten, ondanks de soms moordende stijgingspercentages, van de omgeving en de mede deelnemers. Ik heb het gevoel gehad dat ik geen enkel moment in het rood heb gelopen. Harde bewijzen heb ik niet, want ik loop al zeker een jaar niet meer met hartslagmeter.

Voel wel een mate van trots als ik bedenk dat ik nou net deze marathon als eerste gelopen heb. De Graunbunden Marathon wordt gerekend tot een van de zwaarste marathons van Europa.

De komende weken top trailrunning events

De komende weken wordt het een drukke tijd voor mensen die Trailrunning een warm hart toe dragen.

20 augustus staat de Mountainman op het programma. Dit is een marathon of een ultra over 80 kilometer van Engelberg via Hasliberg naar de Piliatus.

Het is pas de tweede keer voor dit evenement, maar heeft zich snel een plaats weten te verschaffen in de Ultra/bergloop wereld. Ik zag dat er geen Nederlanders meedoen.

Op 26 augustus staat de UTMB op het programma, de koningsafstand 166 kilometer en 9500 hoogtemeters. De wedstrijd start en finished in Chamonix na een rondje om het Mont Blanc massief. Vorig jaar werd deze wedstrijd gestopt na 30 kilometer, vanwege slecht weer en gevaar voor de lopers. Verder zijn er ook nog de CCC, 98 kilometer met 5600 hoogtemeter, en de TDS, 110 kilometer met 7200 hoogtemeters. Is echt een top evenement en de top van de berglopers/trailrunners willen hier winnen. Kilian Jornet, de huidige recordhouder, zal er ook weer bij zijn. Ook doen er aardig wat Nederlanders mee aan de verschillende afstanden, waaronder Jolanda Linschooten, die aan de TDS meedoet.

Wordt leuk om net als vorig jaar de livetracker bij te houden

De week erna op 3 september gaat de Goretex Transalpine run, ook wel bekend als de TAR, van start. Dit is een meerdaagse etappe wedstrijd van Oberstdorf in Duitsland naar Latsch in Italie. Er wordt gelopen in duo’s. Dit vind ik echt een wedstrijd die tot de verbeelding spreekt.

Ook dit jaar doen er weer aardig wat Nederlanders mee. ondermeer de mannen achter MudSweatTrails, Marc Weening en Patrick Franken, doen mee, als Team Salamon NL/MST #232, maar ook uit Utrecht doet er een team mee, From Utrecht with Love. En uit Apeldoorn vaardigt AV34 weer 3 teams af.  Voor alle deelnemende teams kan je hier kijken.

Het wordt dus weer leuk de komende tijd

Op zoek naar trails in Leidsche rijn

Net terug uit de Ardeche, waar heel mooie trails waren. Was het wel even wennen aan het vlakke Hollandse platteland. Vandaag had ik mij voor genomen om eens in de buurt te gaan naar wat off road.

Best lastig in een van de grootste Vinex lokaties van Nederland.

Dus vanmorgen vroeg op weg gegaan op mijn Salomon CrossMax en de hardlopoprugzak met wat drinken. Normaal loop ik de Rijnkennemerlaan via het fietspad, nu ben ik midden over het gras gegaan. Best een ander gezicht en gevoel. Bij het Lint niet over het asfalt, maar over het ruiterpad er vlak naast.

Bij de Haarijnse plas aan de zuidkant het wandelpad op door de Thematervelden. En helemaal slingerend naar Haarzuilens. Veel vogels en hazen gezien.  Bij Haarzuilens het kronkelpad op dwars door de velden op weg naar de Hamtoren.

Vanaf daar was zo’n beetje het off road op, tot aan het Leidscherijn Park ( ook wel bekend als het Maxima park ). Daardoor heen geslingerd kwam ik na bijna 15 kilometer weer terug bij huis.

Blijkt toch best veel off the road te zijn in Leidscherijn. De volgende keer maar eens richting de A12 en Veldhuizen daar is ook nogal wat off the road te vinden. En met mijn CrossMax is het ook geen probleem om stukken op asfalt te lopen.